Τριάντα λεπτά αερόβια άθληση μπορεί να δώσουν στα άτομα με ΔΕΠΥ μια ξαφνική πνευματική ανάκαμψη, ανακάλυψαν ερευνητές στην Ταϊβάν σε μια νέα μελέτη. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον νευροεπιστήμονα Hsiao-I Kuo του Εθνικού Πανεπιστημίου της Ταϊβάν, διαπίστωσαν επίσης ότι η άσκηση όπως το γρήγορο περπάτημα, το τρέξιμο, το κολύμπι, ο χορός ή το ποδήλατο ενισχύει την αναστολή στον κινητικό φλοιό σε άτομα που πάσχουν από διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), αλλά ακριβώς το αντίθετο σε όσους δεν πάσχουν.
Γνωρίζουμε ήδη ότι στα υγιή άτομα που δεν έχουν ΔΕΠΥ, η αερόβια άσκηση αυξάνει τη διεγερσιμότητα του στρώματος «ανώτερης σκέψης» του εγκεφάλου, ή του φλοιού, και μειώνει τη δραστηριότητα που διαφορετικά μειώνει τη νευρική του δραστηριότητα. Σε άτομα χωρίς ΔΕΠΥ που λαμβάνουν μεθυλφαινιδάτη, ένα καθημερινό φαρμακευτικό σκεύασμα για τη ΔΕΠΥ, το οποίο αυξάνει τα επίπεδα των νευροδιαβιβαστών ντοπαμίνης και νορεπινεφρίνης, προκύπτει το ίδιο αποτέλεσμα.
Όταν στα άτομα με ΔΕΠΥ χορηγείται το διεγερτικό μεθυλφαινιδάτη (που πωλείται με ονόματα όπως Ritalin), η ενδοφλοιώδης αναστολή όμως στην πραγματικότητα αυξάνεται. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει κάποια από τα αποτελέσματα της «συγκέντρωσης»: άλλες μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι, κατά μέσο όρο, τα άτομα με ΔΕΠΥ έχουν πολύ ασθενέστερη ενδοφλοιώδη αναστολή από ό,τι ο γενικός πληθυσμός.
Το άρθρο συνεχίζεται παρακάτω
Αυτό ώθησε τους ερευνητές να αναρωτηθούν: θα μπορούσε η αερόβια άσκηση να επηρεάσει διαφορετικά τα άτομα με ΔΕΠΥ; Αν «ομαλοποιεί» την ενδοφλοιώδη αναστολή τους, όπως ακριβώς κάνει η μεθυλφαινιδάτη, μήπως θα μπορούσε επίσης να βελτιώσει τη γνωστική τους λειτουργία;
Στη μελέτη συμμετείχαν 26 άτομα χωρίς φαρμακευτική αγωγή με ΔΕΠΥ, όλα γύρω στην ηλικία των 23 ετών και κατά τα άλλα υγιή και 26 άτομα χωρίς ΔΕΠΥ, για σύγκριση των αποτελεσμάτων. Σε δύο συνεδρίες άσκησης, οι συμμετέχοντες πέρασαν 30 λεπτά σε στατικό ποδήλατο γυμναστικής, αποτελούμενα από 5 λεπτά προθέρμανσης, 20 λεπτά άσκησης και 5 λεπτά χαλάρωσης. Δύο συνεδρίες «ελέγχου» περιλάμβαναν τους συμμετέχοντες να κάθονται στο ποδήλατο γυμναστικής για 30 λεπτά, ενώ παρακολουθούσαν μια σειρά ντοκιμαντέρ για τη φύση.
Πριν και μετά από μία από αυτές τις συνεδρίες άσκησης ή ελέγχου, η ομάδα του Kuo εξέτασε τις επιδόσεις κάθε ατόμου σε ορισμένα γνωστικά τεστ: ένα που αξιολογεί την ικανότητα του υποκειμένου να «αποσύρεται» από μια δραστηριότητα κατόπιν αιτήματος, ως μέτρο του ανασταλτικού ελέγχου, και ένα που εξετάζει την κινητική μάθηση ή ευρύτερα τη «μυϊκή μνήμη».
Πριν και μετά από τις άλλες συνεδρίες άσκησης και ελέγχου, χρησιμοποίησαν TMS (διακρανιακή μαγνητική διέγερση) για να μετρήσουν την ενδοφλοιώδη αναστολή (SICI) και τη διευκόλυνση (ICF) μικρού διαστήματος.
Η TMS επιτρέπει στους επιστήμονες να ελέγξουν την ισχύ της επικοινωνίας μεταξύ του κινητικού φλοιού και των μυών σε όλο το σώμα, η οποία είναι εν μέρει ενδεικτική της διεγερσιμότητας των νευρώνων και του ελέγχου των καναλιών που κρατούν όλο το δίκτυο υπό έλεγχο.
Η αερόβια άσκηση αύξησε τον SICI στους συμμετέχοντες με ΔΕΠΥ, οι οποίοι επίσης είχαν καλύτερες επιδόσεις τόσο στον ανασταλτικό έλεγχο όσο και στα καθήκοντα κινητικής μάθησης μετά την άσκηση. Η ομάδα που δεν είχε ΔΕΠΥ είχε επίσης καλύτερες επιδόσεις στην κινητική μάθηση μετά την άσκηση, αν και μείωσε τον SICI τους, και δεν είχε καμία μετρήσιμη επίδραση στον ανασταλτικό τους έλεγχο.
«Μια μεμονωμένη άσκηση αερόβιας άσκησης ενισχύει οξέως την αναστολή του φλοιού στη ΔΕΠΥ των ενηλίκων, η οποία βρίσκεται υπό ισχυρό GABA-εργικό έλεγχο», γράφουν ο Kuo και οι συνεργάτες του. «Αυτό μπορεί να παίζει ρόλο στη βελτίωση του ανασταλτικού ελέγχου και της κινητικής μάθησης σε ασθενείς με ΔΕΠΥ». Η μελέτη δεν μας λέει αν αυτά τα επιμέρους ευρήματα σχετίζονται με οποιονδήποτε αιτιώδη τρόπο, αλλά υποδεικνύουν δρόμους για μελλοντική έρευνα.
Οι Kuo et al. γράφουν ότι 30 λεπτά αερόβιας άσκησης μπορεί να είναι ευεργετικά για τις γνωστικές επιδόσεις ορισμένων ασθενών με ΔΕΠΥ βραχυπρόθεσμα. Ωστόσο, καμία μελέτη δεν δείχνει ότι θα λειτουργούσε ως αυτόνομη θεραπεία και δεν είναι σαφές πόσο διαρκούν τα αποτελέσματα.
Αποποίηση ευθύνης: Τα άρθρα του ygeia24.com έχουν καθαρά συμβουλευτικό χαρακτήρα, βασίζονται σε επίσημα δημοσιευμένες επιστημονικές έρευνες και μετα-αναλύσεις, αφορούν υγιή οργανισμό και δεν υποκαθιστούν σε καμία περίπτωση τη συμβουλή ενός γιατρού ή διαιτολόγου. Πριν προχωρήσετε σε αλλαγές στη διατροφή σας ή στην καθημερινή σας δραστηριότητα, θα πρέπει πρώτα να επικοινωνείτε με το γιατρό ή διαιτολόγο σας.
Είσοδος/εγγραφή μέλους
Τριάντα λεπτά αερόβια άθληση μπορεί να δώσουν στα άτομα με ΔΕΠΥ μια ξαφνική πνευματική ανάκαμψη, ανακάλυψαν ερευνητές στην Ταϊβάν σε μια νέα μελέτη. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον νευροεπιστήμονα Hsiao-I Kuo του Εθνικού Πανεπιστημίου της Ταϊβάν, διαπίστωσαν επίσης ότι η άσκηση όπως το γρήγορο περπάτημα, το τρέξιμο, το κολύμπι, ο χορός ή το ποδήλατο ενισχύει την αναστολή στον κινητικό φλοιό σε άτομα που πάσχουν από διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), αλλά ακριβώς το αντίθετο σε όσους δεν πάσχουν.
