Η απουσία έκθεσης στον ήλιο πιο επικίνδυνη για καρκίνο, από την υπερβολική έκθεση

Από τον Dr. Eric Berg

Αυτό που πρόκειται να σας πω, πιθανότατα θα το απορρίψετε και θα φύγετε. Πριν το κάνετε αυτό όμως, διαβάστε προσεκτικά. Η αποφυγή του ήλιου μπορεί να είναι εξίσου επικίνδυνη με το κάπνισμα τσιγάρων. Τώρα ξέρω ότι πιθανότατα νομίζετε ότι υπερβάλλω, αλλά προσέξτε. Υπάρχει συσχέτιση μεταξύ τουλάχιστον 17 διαφορετικών καρκίνων και ανεπάρκειας βιταμίνης D, καθώς και αυτοάνοσων νοσημάτων και καρδιαγγειακών παθήσεων.

Η βιταμίνη D εμπλέκεται στενά σε πάνω από 2.000 διαφορετικά γονίδια του οργανισμού μας. Το ανοσοποιητικό μας σύστημα δεν μπορεί απολύτως να λειτουργήσει χωρίς βιταμίνη D. Και δείτε αυτό. Είναι πρακτικά αδύνατο να λάβετε την απαιτούμενη βιταμίνη D από τη διατροφή σας. Θα πάρετε από πέντε έως 10%, και αυτό αν καταναλώνετε λιπαρά ψάρια, εντόσθια ζώων, αρκετούς κρόκους αυγών, που πολλοί άνθρωποι δεν κάνουν καν. Το υπόλοιπο 90% έως 95% της βιταμίνης D προέρχεται από τον ήλιο.

Τώρα δείτε αυτές τις στατιστικές. Υπάρχουν πάνω από 5.000 θάνατοι ετησίως παγκοσμίως από την υπερβολική έκθεση ήλιο. Αλλά κοιτάξτε πόσοι άνθρωποι πεθαίνουν από το αντίθετο, από την έλλειψη επαρκούς έκθεσης στον ήλιο: 1.684.677 άνθρωποι κάθε χρόνο. Έτσι, υπάρχουν 329 φορές περισσότεροι άνθρωποι που επηρεάζονται αρνητικά από την έλλειψη ήλιου σε σχέση με αυτούς που εκτίθενται στον ήλιο. Αυτό βασίζεται σε ένα συναρπαστικό βιβλίο με τίτλο Embrace the Sun, του Mark Sorensen, ο οποίος εξέτασε και αξιολόγησε 1.300 διαφορετικές μελέτες για το θέμα. Έτσι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι για κάθε ένα άτομο που πεθαίνει από την υπερβολική έκθεση στον ήλιο, υπάρχουν 329 άτομα που πεθαίνουν από την έλλειψη έκθεσης στον ήλιο.

Θέλω να πω, σκεφτείτε μόνο την επικρατούσα σύσταση για τον ήλιο από την Αμερικανική Ένωση Δερματολογίας: “Πρέπει να μείνετε μακριά από τον ήλιο. Και αν βρίσκεστε στον ήλιο, να χρησιμοποιείτε αντηλιακό γιατί ο ήλιος είναι επικίνδυνος“. Ακόμη όμως και στις αρχές του 19ου αιώνα, υπήρχαν σανατόρια στα οποία μπορούσατε να πάτε για να κάνετε ηλιοθεραπεία για τη φυματίωση και το άσθμα και πολλές άλλες διαφορετικές ασθένειες.

Λοιπόν, τι γίνεται με το μελάνωμα, τη θανατηφόρα μορφή καρκίνου του δέρματος; Το 1935, ένας στους 1500 ανθρώπους εμφάνισε μελάνωμα. Το 2014, ένας στους 50 ανθρώπους αναπτύσσει μελάνωμα. Και αν συγκρίνουμε αυτές τις δύο χρονικές περιόδους στο παρελθόν, είχαμε πολύ περισσότερο ήλιο. Ήμασταν στη φάρμα. Σήμερα είμαστε μέσα. Το 75% όλων των μελανωμάτων εντοπίζεται σε περιοχές όπου δεν εκθέτουμε το δέρμα μας στον ήλιο. Είναι η έλλειψη ήλιου που θέτει κάποιον σε κίνδυνο για μελάνωμα. Και δεν μιλάω για το να είσαι συνέχεια έξω στον ήλιο και να εκτίθεσαι σε σημείο που να έχεις καεί. Δεν πρέπει ποτέ να το κάνετε αυτό. Μιλάω για μια μέτρια ποσότητα ήλιου, ώστε να μην πάθετε και έγκαυμα.

Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο που μας δίνει ο ήλιος για προστασία από τον καρκίνο: Το 70% του ήλιου είναι υπεριώδεις ακτίνες, το 39% είναι το ορατό φάσμα του φωτός και το 54% όλων των ακτίνων του ήλιου είναι υπέρυθρες. Οι υπέρυθρες ακτίνες (το αντίθετο από τις υπεριώδεις) αποτελούν ισχυρό ερέθισμα για την παραγωγή της μελατονίνης και το 90% έως 95% του συνόλου της μελατονίνης παράγεται από αυτή την αλληλεπίδραση μεταξύ των υπέρυθρων ακτίνων και του δέρματός σας. Αυξάνουν επίσης την παραγωγή της υποκυτταρικής μελατονίνης. Υπάρχουν λοιπόν δύο πράγματα που προστατεύουν τα μιτοχόνδρια, η βιταμίνη D και η μελατονίνη. Και τα δύο ενεργοποιούνται από την μέτρια έκθεση στον ήλιο. Ξέρω ότι θα υπάρξουν άνθρωποι που θα διαφωνήσουν, επειδή έχουμε τόσο πολύ κατηχηθεί πιστεύοντας ότι ο ήλιος ξαφνικά μας κάνει πραγματικά κακό. Ελπίζω όμως ότι θα μπορούσατε τουλάχιστον να πάρετε μια διαφορετική άποψη και να ρίξετε μια ματιά στις πληροφορίες. Νομίζω ότι το επόμενο βήμα σας θα πρέπει να είναι να αρχίσετε να εκτίθεστε περισσότερο στον ήλιο. Να βρίσκεστε πιο συχνά έξω, έστω και μια ώρα την ημέρα στο φως του ήλιου.