Μια πρόσφατη έρευνα που περιελάμβανε πάνω από 20.000 ενήλικες στις Ηνωμένες Πολιτείες έριξε φως στους πιθανούς κινδύνους που σχετίζονται με μια συγκεκριμένη μορφή διαλειμματικής νηστείας. Το σχήμα αυτό περιλαμβάνει τον περιορισμό του φαγητού σε ένα παράθυρο οκτώ ωρών καθημερινά, και τα ευρήματα υποδηλώνουν μια αξιοσημείωτη 91% υψηλότερη πιθανότητα θανάτου από καρδιαγγειακά νοσήματα σε σύγκριση με εκείνους που τηρούν ένα ευρύτερο παράθυρο φαγητού 12 έως 16 ωρών.
Πραγματοποιήθηκε ως προκαταρκτική μελέτη, οι ερευνητές εμβάθυναν στις διατροφικές συμπεριφορές των συμμετεχόντων στις ετήσιες Εθνικές Έρευνες Υγείας και Διατροφής των ΗΠΑ που εκτείνονται από το 2003 έως το 2018. Στη συνέχεια, τα δεδομένα αυτά αντιπαραβλήθηκαν με πληροφορίες από τη βάση δεδομένων του Εθνικού Δείκτη Θανάτου των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, που περιλαμβάνει αρχεία ατόμων που απεβίωσαν στις ΗΠΑ μεταξύ 2003 και 2019.
Παραδόξως, η μελέτη αποκάλυψε ότι τα χρονικά περιορισμένα διατροφικά πρότυπα δεν εκδήλωσαν διακριτή μείωση του συνολικού κινδύνου θνησιμότητας από οποιαδήποτε αιτία. Αντίθετα, τα άτομα που ακολουθούσαν το πρωτόκολλο διαλείπουσας νηστείας με οκτάωρο παράθυρο φαγητού παρουσίασαν εντυπωσιακή αύξηση κατά 91% του κινδύνου θανάτου από καρδιαγγειακές παθήσεις.
Το άρθρο συνεχίζεται παρακάτω
Επιπλέον, αυτός ο αυξημένος κίνδυνος καρδιαγγειακής θνησιμότητας επεκτάθηκε και σε άτομα που αντιμετώπιζαν προϋπάρχουσες καρδιακές παθήσεις ή καρκίνο. Συγκεκριμένα, στην ομάδα που έπασχε από καρδιαγγειακές παθήσεις, η διατήρηση ενός διατροφικού παραθύρου μικρότερου των δέκα ωρών ημερησίως συσχετίστηκε με 66% μεγαλύτερη ευαισθησία στο θάνατο από καρδιακές παθήσεις ή εγκεφαλικό επεισόδιο.
Αντίθετα, μια αντίθετη τάση προέκυψε μεταξύ των ασθενών με καρκίνο, με όσους κατανάλωναν τροφή για χρονικό διάστημα που ξεπερνούσε τις 16 ώρες ημερησίως να εμφανίζουν μειωμένο κίνδυνο θνησιμότητας που αποδίδεται στον καρκίνο.
Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Victor Wenze Zong, ο οποίος υπηρετεί ως καθηγητής και πρόεδρος του Τμήματος Επιδημιολογίας και Βιοστατιστικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Shanghai Jiao Tong, στη Σαγκάη της Κίνας, υπογραμμίζει την αυξανόμενη δημοτικότητα των περιορισμένων διατροφικών παραθύρων ως στρατηγική για τη διαχείριση του βάρους και της αυτοφαγίας. Ωστόσο, υπογραμμίζει την κρίσιμη αποκάλυψη από τη μελέτη τους, η οποία δείχνει ότι τα υποτιθέμενα οφέλη των συντομότερων διατροφικών παραθύρων αποτυγχάνουν να μεταφραστούν σε παράταση της διάρκειας ζωής, όταν αντιπαραβάλλονται με τα συμβατικά διατροφικά πρότυπα που εκτείνονται σε 12 έως 16 ώρες νηστείας ημερησίως.
Ο Christopher Gardner, καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στην Καλιφόρνια και πρόεδρος της επιτροπής σύνταξης της επιστημονικής δήλωσης 2023 της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας για τις διατροφικές κατευθυντήριες γραμμές, σχολιάζει τις επιπτώσεις της μελέτης. Υποστηρίζει ότι, ενώ η περιορισμένη χρονικά διατροφή μπορεί να προσφέρει βραχυπρόθεσμα πλεονεκτήματα, οι μακροπρόθεσμες συνέπειές της φαίνονται δυσμενείς.
Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της μελέτης παρουσιάστηκαν σε συνέδριο της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας στο Σικάγο, παρέχοντας κρίσιμες πληροφορίες για τη λεπτή σχέση μεταξύ των πρωτοκόλλων διαλείπουσας νηστείας και των αποτελεσμάτων της καρδιαγγειακής υγείας.
Πηγές: Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία, Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων