Ακολουθεί μια απλή βελτίωση που ίσως θέλετε να κάνετε στο πρόγραμμα άσκησής σας: δεσμευτείτε να κάνετε οποιαδήποτε δραστηριότητα κάνετε την ίδια ώρα κάθε μέρα. Μια νέα μελέτη υποδεικνύει διάφορα οφέλη που προκύπτουν από έναν τακτικό ρυθμό άσκησης.
Ενώ διαθέτουμε ένα κεντρικό ρολόι σώματος στον εγκέφαλο (στον υπερραχιασματικό πυρήνα ή SCN), έχουμε επίσης άλλα, πιο τοπικά ρολόγια σώματος. Η άσκηση μπορεί να επαναφέρει τα τοπικά ρολόγια του σώματος στις αρθρώσεις και τη σπονδυλική στήλη, σύμφωνα με την έρευνα με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Εάν αυτή η επαναφορά γίνεται την ίδια ώρα κάθε μέρα, αυτά τα τοπικά ρολόγια μπορούν να παραμείνουν καλύτερα συγχρονισμένα με το ρολόι του SCN, ανακάλυψε η ομάδα. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι τα μη συγχρονισμένα ρολόγια στους περιφερειακούς ιστούς μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων όπως ο διαβήτης και οι καρδιαγγειακές παθήσεις.
Το άρθρο συνεχίζεται παρακάτω
“Τα αποτελέσματά μας έδειξαν ότι οι σωματικές δραστηριότητες το πρωί, που συνδέονται με τα καθημερινά πρότυπα του κύκλου ύπνου/ξύπνιου, μεταφέρουν πληροφορίες για το χρόνο από το φωτοευαίσθητο κεντρικό ρολόι στον εγκέφαλο στους σκελετικούς ιστούς που φέρουν βάρος”, λέει ο Qing-Jun Meng, χρονοβιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ.
“Στην πραγματικότητα λέει στο σκελετικό σας σύστημα ότι ήρθε η ώρα να ξυπνήσει”.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια τεχνική γενετικής αναφοράς για να παρακολουθήσουν τα ρολόγια στους χόνδρους (αρθρώσεις), τους μεσοσπονδύλιους δίσκους (σπονδυλική στήλη) και τους εγκεφάλους διαγονιδιακών ποντικών, ενώ ασκούνταν σε διαδρόμους σε διαφορετικές ώρες. Δείγματα ιστού χόνδρου που ελήφθησαν από τα ποντίκια μελετήθηκαν επίσης για τις οσμωτικές τους αντιδράσεις.
Γνωρίζουμε ότι αυτές οι περιοχές – οι αρθρώσεις και η σπονδυλική στήλη – εμπλέκονται ιδιαίτερα στην άσκηση και γνωρίζουμε επίσης ότι το νερό πιέζεται από αυτές κατά τη διάρκεια της ημέρας (κάνοντάς μας ελαφρώς κοντύτερους). Αυτό επαναφέρει εν μέρει τα τοπικά ρολόγια του σώματος σε καθημερινή βάση.
Αυτό που διαπίστωσε η ομάδα ήταν ότι η δραστηριότητα πρόσθεσε σε αυτή τη διαδικασία της οσμωτικότητας (μείωση του νερού), επαναφέροντας περαιτέρω αυτά τα ρολόγια και – αν γίνεται με σταθερό πρόγραμμα – βελτιώνοντας τους χρονικούς δεσμούς μεταξύ των ρολογιών του σώματος. Αυτά τα αποτελέσματα πρέπει ακόμη να αποδειχθούν σε ανθρώπους, αλλά είναι πιθανό να υπάρχουν παρόμοια αποτελέσματα.
Η υγεία των οστών και των αρθρώσεων έχει αντίκτυπο σε όλα, από το πόσο καλά μπορούμε να αποδώσουμε στα αθλήματα μέχρι το πόσο πιθανό είναι να τραυματιστούμε ή να αναπτύξουμε παθήσεις όπως η αρθρίτιδα – αυτός ο κίνδυνος τραυματισμού μπορεί να είναι αυξημένος στους αθλητές που ταξιδεύουν μέσα από χρονικές ζώνες, για παράδειγμα, προτείνουν οι ερευνητές.
Επίσης, παρατήρησαν τον ίδιο συγχρονισμό του ρολογιού και σε μεγαλύτερα ζώα – επομένως, ακόμη και για όσους από εμάς, σε προχωρημένη ηλικία, μπορεί να κάνουμε μόνο λίγο γρήγορο περπάτημα κάθε μέρα, το να το κάνουμε την ίδια, σταθερή ώρα είναι πιθανό να είναι χρήσιμο.
“Όχι μόνο εντοπίσαμε ότι η κακή ευθυγράμμιση μεταξύ των ρολογιών των χόνδρων και των μεσοσπονδύλιων δίσκων και του κεντρικού μας ρολογιού στον εγκέφαλο μπορεί να συμβεί μέσω της άσκησης σε ακατάλληλο χρόνο”, λέει ο Meng, “βρήκαμε τον μηχανισμό με τον οποίο συμβαίνει αυτό και ότι τα σκελετικά ρολόγια μπορούν να επανασυγχρονιστούν με τα καθημερινά πρότυπα σωματικής δραστηριότητας”.
Η έρευνα έχει δημοσιευτεί στο Nature Communications.